(maj - jun 2002.)
Dvonedeljno putovanje kroz traumatizovane krajeve bivše Jugoslavije i Balkana, u kome su učestvovale aktivistkinje civilnog društva i antimilitaristkinje organizovala je francuska nevladina organizacija "Transeuropean" koja od 1994. godine omogućava susrete i povezivanja izvan lokalnih sredina na prostoru Balkana. Ideja o putovanju od Slovenije do Albanije rođena je 1999. godine, među aktivistkinjama iz Hrvatske, Bosne, Srbije i sa Kosova, a jedan od njenih važnih ciljeva bio je da se sasluša, vidi i primi tuđi bol, i da se sa njim saučestvuje. Karavan je prošao kroz više gradova koji su odabrani kao simbolička mesta različitih lica konflikta i kao mesta radanja alternativa politici rata - Vukovar, Tuzla, Srebrenica, Niš, Kraljevo, Priština, Prekaze, Kosovska Mitrovica, Kumanovo, Tetovo, Petrovac na moru, Skadar, Mostar, Knin. Svaki put aktivistkinje su granicu prelazile peške. "Bio je to osnovni politički zadatak", govorila je o tome kasnije Žarana Papić, dodavši da su one na taj način za 15 dana presle 10 godina života. Jedina granica na kojojje bilo problema bila je granica između severnog i južnog dela Kosovske Mitrovice, koju su aktivistkinje prešle, ali im nije bilo dozvoljeno da se prošetaju severnom, srpskom stranom grada, jer su u nju dosle sa južne, albanske, strane.
