Na tribini posvećenoj izazovima antiratnog pokreta nekad i sad održanoj u Pančevu, razgovaralo se o tome šta su mirovnjaci uspeli, a u čemu nisu

Podsećanjima na mirovnjačke akcije u mnogim mestima i gradovima nakon što je počeo rat u bivšoj Jugoslaviji, potrazi za odgovorima da li je i šta postigao antiratni otpor i koliko je danas u javnosti prisutna ova tema, bio je posvećen javni razgovor koji je povodom tridesetogodišnjice antiratnih događaja u Vojvodini i u Srbiji, održan 14. decembra 2021. godine u pančevačkom klubu „Kupe”. Žene u crnom i Građanska akcija Pančevo su organizovanjem ovog skupa želeli da obeleže važne događaje i datume iz istorije antiratnog otpora u Srbiji i da podsete na inicijative i dela koja su uglavnom prećutana, potisnuta ili marginalizovana. Na tribini pod nazivom „Pamtimo antiratni otpor” govorili su akteri tih događaja, aktivisti koje su više decenija prisutni na NVO sceni, osobe izvanredno upućene u tadašnja zbivanja koje prate i aktuelne događaje i dan-danas kreiraju antiratno raspoloženje.

30 godina Žena u crnom

Lično/političko/internacionalističko... kratka istorija ŽUC-a kroz scensku akciju u izvođenju aktivistkinja i aktivista ŽUC-a, uz podršku umetničko-aktivističkih kolektiva Škart i Hleb utopija (sastanak Mreže, septembar 2021.):

- Lična istorija - neki prizori/epizode iz svakodnevnice, iz politika odnosa aktivistkinja i aktivista ŽUC-a
- Političke činjenice – neke činjenice iz aktivističko-političkog angažmana ŽUC-a, političke vrednosti i principi feminističko-antimilitarističke politike ŽUC-a...

Antiratna grupa Žene u crnom iz Beograda i Građanska akcija Pančevo organizuju događaj „Pamtimo antiratni otpor”,u utorak, 14. decembra 2021. godine u klubu „Kupe” (Ulica braće Jovanović 5 u Pančevu), od 18 sati.

Povodom trideset godina antiratnog otpora u Vojvodini i u celoj Srbiji (1991-2021) organizatori žele da obeleže važne događaje i datume iz istorije antiratnog otpora u Srbiji, da podsete inicijative i dela koja su uglavnom prećutana, potisnuta ili marginalizovana.

„Svaka ženska tradicija u patrijarhatu je raskomadana“, napisala je Meri Dejli u svojoj knjizi Pre Boga oca, 1973. godine. To znači da se žene suočavaju sa fenomenom brisanja, kako njihove sopstvene istorije, tako i njihovog postojanja kao biološkog pola. To znači da feministkinje moraju da rade na otkrivanju žena iz prošlosti, tragajući za tragovima koje su te žene za sobom ostavile. Na taj način se ne interveniše samo u glavni tok, nego se preuzima odgovornost za „propuštenu istoriju“ kako bi se gradilo sećanje za budućnost, tako da sledeća generacija feministkinja neće samoj sebi izgledati poput „izrasline na zidu svog vremena“ , zbog toga što se svaka naredna generacija žena suočava sa „fenomenom prekida“ koji naseljava kako živote tako i rad žena. Žene koje ubuduće budu donele političku odluku da organizuju obeležavanje 8. marta imaju na koga da se naslone, ne moraju sve da počinju od početka. Da bi znale kuda idu, moraju da znaju gde su bile.

Svenka Savić, Udruženje "Ženske studije i istraživanja",       Novi Sad  11. decembar 2021.

Kako je ženski rod od jatak?*

Čuvanje žena od zaborava, ili negovanje nezaborava u teškim vremenima, moguće je na mnogo kreativnih načina, a jedan je da pratimo jezički inventar i jezičke promene zapisane u domaćim rečnicima za pojedine oblasti ili događaje i na osnovu njih onda konstruišemo sećanje na žene. Ovoga puta na žene mirovnjakinje, antifašistkinje, zaslužne za našu današnju svakodnevicu.

Pojmovnik/Vodič

Autorka je grčka filozofkinja Atene Atanasiju (Agonistic Mourning – Political Dissidence and the Women in Black, Athena Athanasiou, Edinburgh University Press); prevod knjige (Ana Imširović) su objavile Žene u crnom, septembar 2020.

Atena Atanasiju (Athena Athanasiou) predaje socijalnu antropologiju i teoriju roda na Odelenju za socijalnu antropologiju Univerziteta Panteion u Atini. Nakon studija istorije, arheologije i filozofije u Atini i Solunu doktorirala je iz oblasti socijalne antropologije na New School Research u Njujorku. Među njenim delima izdvajaju se Život na ivici: Eseji o rodu, telu i biopolitici (na grčkom, 2007.) i Dispossession: The Performative in the Political (sa Džudit Batler, 2012.).

Knjiga Borbena žalost - Političko disidentstvo i Žene u crnom nastala je na osnovu višegodišnjeg istraživanja delovanja Žena u crnom iu Beograda, koje je uključivalo i direktno učešće u njihovim aktivnostima.