Aleksandar Šapić, visoki funkcioner Demokratske stranke, čelnik novobeogradske opštine sa 218.000 stanovnika, bivši sportista je na svom Twitter nalogu postavio zajedničku fotografiju sa haškim osuđenikom Veselinom Šljivančaninom. Fotografiju prati poruka "Veliki pozdrav za Veselina Šljivančanina".
Žene u crnom upozoravaju da je Šapićev gest oživljavanje ekstremnih, ratnohuškačkih stavova koji su Srbiju doveli na svetski stub srama u poslednoj deceniji 20. veka i traže od Demokratske stranke da ga smeni sa mesta predsednika DS Beograda, a od novobeogradskih odbornika da izglasaju njegovu smene sa mesta predsednika opštine.
Sporna fotografija je snimljena na javnom času u novobeogradskoj srednjoj školi, gde je Šljivančanin ubeđivao maloletne učenike u svoj vrednosni sistem. Šljivančanina je Haški tribunal proglasio krivim za pomaganje i podržavanje mučenja hrvatskih zarobljenika na farmi Ovčara i osudio na zatvor od 10 godina. Šljivančanin je na prevremenu slobodu pušten u julu 2011. godine, kad je odslužio više od dve trećine kazne.
Ovčara je jedno od najvećih stratišta u Hrvatskoj iz rata devedesetih godina, na kojoj je za jedan dan: 20. novembra 1991. ubijeno oko 200 ljudi. Prema podacima nevladine organizacije „Documenta“ iz Hrvatske, u tromesečnoj opsadi Vukovara ubijeno je više od tri hiljade civila i branitelja među kojima 86 dece. Na grad je palo preko 6,5 miliona granata JNA, čiji je Šljivančanin bio oficir. Nakon pada Vukovara stotine zarobljenih branitelja i civila zatočeno je u logorima i zatvorima u Srbiji (u Stajićevu, Begejcima, Sremskoj Mitrovici, Aleksincu i Nišu). Prema evidenciji hrvatske vlade, još je nepoznata sudbina 1.859 nestalih ljudi, najviše sa područja Vukovara.
Predsednik Srbije Boris Tadić i tadašnji predsednik Demokratske stranke izvinio se u novembru 2010. u Vukovaru hrvatskim žrtvama sukoba iz ratova devedesetih i položio cveće na spomenik na masovnoj grobnici na Ovčari.
Šapić sa zajedničke fotografije nije samo pojedinac, on je visoki funkcioner te partije. Zajedničkom fotografijom ovaj sportista, uzor mladima, pokazuje da politika „Velike Srbije“ u čije ime je širom bivše države počinjeno mnoštvo ratnih zločina nije sahranjena, iako je propala. Šapić nastavlja politiku prema kojoj su optuženi za najteže zločine u evropskoj istoriji ispraćani iz Srbije u Hag uz počasti, a isporučivanje optuženih doživljavalo se kao ispunjenje zahteva sveta ukoliko Srbija želi da nastavi sa evropskim integracijama, a ne kao njena moralna i civilizacijska obaveza.
Šapićev gest pokazuje da on Šljivančanina doživljava kao heroja, a novobeogradskim srednjoškolcima gradonačelnik nudi kao uzor nekoga ko je odležao zatvor na koji ga je osudio sud UN. Za Šapića, kao i za većinu građana Srbije sravnjeni Vukovar, uništeno Sarajevo ili srebrenički genocid su prošlost na koju ne treba podsećati.
Mi ćemo se, nasuprot tome, i dalje suprotstavljati zaboravu prošlosti, posebno zaboravu zločina počinjenih u naše ime, zalažući se za pravdu za žrtve zločina i za osudu svih onih koji su činili zločine i koji ih danas relativizuju ili čak i opravdavaju.
U Beogradu, 20. decembra 2012.
Žene u crnom
