Žene koje su se afirmisale između dva svetska rata
Žene u Španskom građanskom ratu, studentkinje, antifašistkinje, sindikalistkinje i partijske aktivistkinje
U Španskom građanskom ratu, između 1700 levičara iz Jugoslavije bilo je dvadesetak žena među kojima su bile: Marija Baš Reves, Marija Šneman, Kornelija Sende Popović i Tereza Kučera, iz Vojvodine.
Takođe i žene koje su stasavale u radničkom, omladinskom i studentskom pokretu počele su da rade na oživljavanju ženskog revolucionarnog pokreta, poput Desanke Anđelković Cvetković ili kao Radojka Lakić, učestvovale u sindikalnom organizovanju i partijskom radu.
Proslave 8 marta, pre početka Drugog svetskog rata obeležile su štrajkovi i demonstracije za političku i ekonomsku ravnopravnost žena. U demonstracijama, kada je policija i pucala na demonstrante, 1939. godine bilo je više teško ranjenih i poginulih među kojima i studentkinja Bosa Milićević.
Studentkinja ekonomije i članica Komunističke partije Jugoslavije, koja je umrla od rana zadobijenih na demonstracijama 14. decembra 1939. godine u Beogradu1.
Rođena je u Ulcinju. Posle završetka Prvog svetskog rata, njena porodica se preselila u selo Novi Žednik, kod Subotice, gde su njeni roditelji kao kolonisti dobili zemlju. Osnovnu školu je završila u Novom Žedniku, a niže razrede gimnazije i Trgovačku akademiju u Subotici, 1935. godine.
Za vreme školovanja, kao učenica Trgovačke akademije pristupila je revolucionarnom omladinskom pokretu, zbog čega nije mogla, posle završetka školovanja, da nađe posao u Subotici. U periodu od 1935. do 1939. godine bila je veoma aktivna u radu ilegalnih komunističkih grupa koje su delovale u Novom Žedniku i okolnim selima. Takođe je učestvovala u svim akcijama koje je vodila mesna organizacija tada ilegalne Komunisičke partije Jugoslavije (KPJ) - kulturne i sportske priredbe, prikupljanje pomoći za političke robijaše-komuniste u zatvoru u Sremskoj Mitrovici, kao i prikupljanje pomoći za učesnike španskog građanskog rata, zatvorene po logorima u Francuskoj i dr.
Kasnije je upisala Ekonomsko-komercijalnu visoku školu u Zagrebu, odakle je 1939. godine prešla u Beograd i nastavila studije na Ekonomsko-komercijalnoj visokoj školi (danas Ekonomski fakuletet). Za vreme studija aktivno je učestvovala u revolucionarnom studentskom pokretu na Beogradskom univerzitetu, zbog čega je primljena u članstvo KP Jugoslavije.
Učestvovala je u velikim radničko-studentskim demonstracijama u Beogradu, na kojima je učestvovalo oko 50.000 ljudi, 14. decembra 1939. Tokom ovih demonstracija, policija je u želji da rasturi demonstracije, upotrebila silu i otpočela sukobe s demonstrantima, tokom kojih je stradalo 10 lica, od čega 8 studenata. Najžešći sukobi između demonstranata i policije odigrali su se u Prištinskoj ulici (danas Ulica Cara Nikolaja) i kod zgrada Pravnog i Tehničkog fakulteta u Aleksandrovoj ulici (danas Bulevar Kralja Aleksandra). U sukobu kod zgrade Tehničkog fakulteta, Bosa je teško ranjena. Od posledica ranjavanja umrla je 19. februara 1940. godine u jednoj beogradskoj bolnici.
Sahranjena je u Novom Žedniku. Njeno ime nosi pet ulica u Srbiji, jedna od njih u beogradskom naselju Voždovac.
Biografiju priredila
Nataša Lambić
