Žene koje su se afirmisale između dva svetska rata
Žene koje su bile pionirke u pojedinim oblastima kuture i nauke.
Početkom 20. veka su žene u Srbiji stekle pravo na sve vidove obrazovanja, kao i pravo na rad. Bilo je to praćeno otporima patrijarhalne sredine, pa one i nadalje nisu ostvarile neka druga građanska prava, niti političku emancipaciju, ali su obrazovanjem postepeno osvajale prostor u svetu muškaraca.
Žene sa fakutetskim diplomama su 1927. godine, u Beogradu formirale Udruženje univerzitetski obrazovanih žena sa ciljem da se bori za opšta prava žena (lična i politička), ali i za profesionalne interese univerzitetski obrazovanih žena. Udruženje je delovalo do 1946. godine.
Među prvim ženama koje su predstavljale modernu elitu između dva svetska rata i bile pionirke u nekim oblastima kulture i nauke, nalaze se, između ostalih, Draga Spasić, Beta Vukanović, Maga Magazinović, Anica Savić – Rebac i Ljubica Marić. Neke od njih su učestvovale i u radu Uduženja.
Bista ispred SNP-a u Novom Sadu
Operska pevačica i glumica, prva primadona beogradske Opere.
Rođena je u Valjevu 1876.godine, u porodici Stevanović.
Nakon osnovne škole i četiri razreda gimnazije u Valjevu, u Beogradu je završila Učiteljsku školu.
Posle dve godine učiteljskog rada, stupila je u januaru 1896.godine u Narodno pozorište u Beogradu, da bi, u julu 1897, na kratko prešla u Srpsko narodno pozorište u Novom Sadu.
Solo pevanje je usavršila u Beču kod Filipa Forstena.
Godine 1908. prešla je u Narodno pozorište u Beogradu. Radi profesionalnog usavršavanja, kraće vreme je boravila u Parizu.
Za vreme I svetskog rata, radila je kao dobrovoljna bolničarka u Okružnoj bolnici u Nišu, gde je povermeno priređivala koncerte u korist ranjenika. Posle rata se vratila u Beograd, gde je radila do penzionisanja 1925.godine. Dvadesetpetogodišnjicu umetničke karijere, proslavila je njenom najznačajnijom ulogom Koštane. U znak priznanja, sam Bora Stanković joj je uručio Lovorov venac.
Imala je sve umetničke kvalitete – dinamičan temperament, osećajnost, dar za glumu, sigurnu pevačku tehniku i lepu pojavu. Igrala je sve važnije operske i dramske uloge. Za svoj rad odlikovana je orednom Svetog Save i Jugoslovenske krune IV reda.
Njen privatni život bio je zasenjen umetničkim delom, koje je uvek bilo predmet prvorazrednog interesovanja publike i kritike.
U Beogradu je po njoj nazvana jedna ulica u Žarkovu, dok je u Novom Sadu, ispred Srpskog narodnog pozorišta, postavljena njena bista.
Biografiju priredila
Nataša Lambić
