Drugarsko veče
Žene u crnom, u saradnji sa antifašističkim aktivistkinjama i aktivistima, kulturnim radnicima/ama organizuju na Dan Republike drugarsko veče i priredbu povodom 78 godina AVNOJ-a.
Žene u crnom obeležile su Dan republike 29. novembra 2021. među ostalim debatom o jednoj zaboravljenoj dimenziji Narodnooslobodilačke borbe 1941-1945, koja se očituje u učešću verskih službenika u partizanskom pokretu. Na skupu je učestvovalo više od 50 osoba. Nakon uvodnog izlaganja Staše Zajović, koja je obrazložila važnost teme, o učešću verskih službenika triju najvažnijih konfesija govorili su Dragan Stojković, Lino Veljak i Fahrudin Kladničanin.
Dragan Stojković prikazao je učešće pravoslavnog sveštenstva u NOP-u i NOB-u, pri čemu se u prvom redu oslonio na Spomenicu pravoslavnih sveštenika – žrtava fašističkog terora i palih u narodnooslobodilačkoj borbi, koju je 1960. objavio u Beogradu Savez udruženja pravoslavnog sveštenstva FNRJ.
„Pre svega želim da podsetim da je odabir ove teme u povodu 29. novembra prilika za podsećanje na našeg dragog prijatelja Mirka Đorđevića jer je on rođen na današnji dan, Dan republike. Njegova dugogodišnja ukazivanja na istoriju institucije crkve, njeno udaljavanje od jevanđeoskih temelja i pretvaranje crkvene organizacije u nacionalnu društveno-političku organizaciju su sve aktuelnija i od izuzetnog značaja i za razumevanje naše današnje teme.
Kad se analizira sadržaj „Spomenice“ pre svega se dolazi do podatka da je od 370 navedenih pravoslavnih sveštenika, žrtava u toku rata 1941-1945, njih 66, ili 17,8%, izgubilo život ili zbog direktne podrške Narodnooslobodilačkim pokretu ili u neposrednoj borbi kao pripadnici partizanskih borbenih jedinica. Takođe, uočljivo je da su od ustaškog pogroma na teritoriji NDH stradali uglavnom episkopi, a da je u NOB i NOP učestvovalo niže parohijsko sveštenstvo, Većina stradalih sveštenika učesnika NOP ubijena je od četnika posle dojava o njihovom ilegalnom radu, a jedan broj je poginuo u direktnim borbama protivu Nemaca i udruženih ljotićevaca i četnika.
Crkvena organizacija je po svojoj prirodi konzervativna, rigidna, u direktnoj vezi sa vladajućom državnom politikom, odana „Bogu, Kralju i otadžbini“. Budući da je KPJ predvodila borbu protiv okupatora postojao je prirodan otpor crkvenih krugova za koje su ideje komunizma, ateizma i prosvetiteljstva predstavljale suštinskog neprijatelja.
