Povodom obeležavanja 24. godine od genocida u opštini Zvornik, kada je ubijeno 688 civilnih žrtava, 1. juna, održan je mirovni marš „Stazom smrti“ i dženaza, kome su prisustvovale pored lokalnih organizacija „Udruženjem žrtava opštine Zvornik“ i Žene u crnom. Marš je krenuo u ranim jutarnjim časovima od mesta Klisa, gde su 31. maja 1992. godine srpske naoružane snage, saterale više hiljada civila iz 13 sela sa područja opštine Zvornik. Prema svedočenjima žena u maršu, mnogi od meštana su išli na pregovore i bilo im je obećano da će oni biti sprovedeni u pravcu teritorije pod kontrolom armije BiH, ali to se nije desilo. Od mesta Klisa uputili/e smo se u tišini prema Bijelom potoku, gde su srpske naoružane snage razdvajale muškarce od žene. Žene su takođe bile razdvajane na one koje imaju decu i na one koje ih nemaju. Ženama je rečeno da će one bez dece, biti tu za razmenu, ali umesto toga žene su bile silovane i pokradene. Od Bijelog potoka uputili smo se ka Tehničko-školskom centru gde je većina muškaraca bila ubijena. Tu smo postavile cveće u znak sećanja. Kasnije smo se zaputile prema Crnom vrhu, gde se nalazi masovna grobnica koja broji 300 civila, a koja je nekoliko puta bila prekopavana, kako bi se zločini sakrili. Nakon toga smo se uputile na Mezarje u selu Memići, gde se obavila ceremonija dženaze i gde je sahranjeno 20 neidentifikovanih civila i 8 identifikovanih.
Žene koje su preživele, počele su svoj povratak nakon 2000. godine. 2003. godine osnovale su udruženje Anima kako bi se organizovale u pronalaženju nestalih. Ovo udruženje imalo je i svrhu osnaživanja, jer kako kaže Suvada, žena koja je preživela rat sa troje dece i čijije muž ubijen: „Kada sam se vratila bila sam sama, sve smo bile same i izgubljene, šta sad da radimo, i onda smo se organizovale, danas udruženje broji 100 žena“.
Žrtve zločina u Zvorniku nisu dočekale pravdu, budući da su u Specijalnom sudu u Beogradu vođena dva postupka za zločine u Zvorniku, koji su se završili sramotno niskim kaznama.
Beograd, 2.06.2016.
